Transeberië express

2 februari 2019 - Listvjanka, Rusland

Op naar de Transeberië expres, rond 12 uur verliet ik het hostel. De 20 min lopen naar het metrostation was  alwetend dat ik de komende dagen bijna niet kan wandelen heerlijk. Nu ik de metro door heb, is het super simpel. Hop naar het trein station, hier werd mijn backpack net als bij de metro door een scan gehaald. Gelukkig niks geks en mocht ik doorlopen. Op perron 70 stond de express al klaar en een half uur voor vertrek mochten we instappen. Yes! Ik heb weer een onderbed, top. 
De wc ruikt zo heerlijk, dat ik er het liefst niet kom. Het doorspoelen van de toilet doe je door op een handel te staan. Het klepje in de toilet waar je ontlasting op ligt, gaat open samen met een stroompje water valt alles heerlijk op de trein rails. Handen wassen ging moeilijk alhoewel de zeep er lag, stroomde er geen water uit de kraan. Gelukkig hebben we desinfectie gel! 
 

1e dag 
Ik deelde de kamer met een oudere man en een dame. Nadat de trein vertrok, deelden ze lakens uit en konden we onze bedden opmaken. Ook het eten en drinken werd al snel op het kleine tafeltje verspreid, het stond helemaal vol. Zelf natuurlijk ook wat lekkers erbij gezet. En zoals in elk verhaal dat ik langs over de Transeberië express: de vodka kwam ook snel ter sprake. Aangezien het onbeleefd is om te weigeren wanneer aangeboden word. Heb ik natuurlijk uit beleefd heid ja gezegd tegen de vodka. Zo vervelend ook natuurlijk! Ik moet zeggen het smaakte best, ik zag hoe snel er weer werd in geschonken en besloot maar kleine nipjes te nemen. Aangezien ik geen Russisch kan en zij geen Engels hield het gesprek snel op en ging ik een boek lezen.
In de avond was de man behoorlijk zat en handtastelijk bij de andere dame. Die het volgens mij niet erg vond, alleen wees ze hem er elke keer op dat ik er ook nog zat. Awkward! 
Zo ging mijn eerste dag voorbij in de Transeberië expres.

2e dag
Ik besloot naar het ontbijt maar in het restaurant gedeelte te zitten. Even geen vodka en lekker alleen. Maar niet te snel roepen natuurlijk, een aangeschoten man kwam al gauw bij mij zitten en begon volop te praten. Ik liet hem merken dat ik hem niet verstond. Maar dat hield hem niet tegen na een half uur heb ik via translate vriendelijk laten weten dat ik verder mijn film ging kijken. Had er even genoeg van.
Eind de middag kwam mijn roommate mij vertellen dat hij er vandoor ging. Wel vriendelijk!
Heerlijk een paar uurtjes de coupé voor mijzelf! In de avond kwam er een aardig stelletje bij. Waarvan de dame volop met me wilde praten. Maar dit hield ook snel op omdat we elkaar totaal niet begrepen.

3e dag
Ik probeerde heerlijk uit te slapen, maar het voelde nogal raar aangezien het stelletje naast mij aan hun ontbijt zaten met uitzicht op mij.... Ik ben er maar uit gegaan en mijn croissantje gaan eten. De middag weer doorgebracht in het restaurant gedeelte, waar de wc niet meer goed sloot heerlijk! Vervolgens kwam een werknemer best pissig op mij gericht en zei wat. Wat ik dus niet verstond. Later kwam hij terug en maakte duidelijk dat ik niet naar die wc mocht... Dus ik vertelde hem met translate: de slot was al kapot en ik mocht gister wel hier naar de wc.
Nee dat was het niet, hij nam mij mee en liet zien dat de vloer zeikes nat was en dat het dan overal nat op de vloer zou worden.... Oke, prima. Daarna deed hij weer lekker vrolijk.
Dus ik bleef daar niet lang, aangezien ik best vaak naar de wc moet, haha.
In de avond verliet het stelletje de trein en had ik weer een paar uur de coupé voor mij zelf!

Midden in de nacht werd ik wakker van 3 mannen die binnenkwamen. Waarvan er 1 zo hard snurkt (zoals papa en Elaine) zo hard, dat ik amper geslapen heb. In de ochtend (4e dag) toen ik wakker werd waren ze alweer weg en zat er een andere man.
Deze bleek ook naar Irkoetsk te gaan, wat fijn is. Als hij uitgaat stappen, moet ik ook. Handig!
Verder een aardige man, gelukkig geen vodka maar weer versta ik hem en hij mij niet. Helaas...

Na een nacht waar ik amper mijn ogen dicht heb gedaan, werden we om 6 uur gewekt door de conducteur. Rond half 7 kwamen we aan in Irkoetsk, overal riepen ze weer taxi. Eenmaal buiten even oriënteren. Toch op een taxi man afgestapt, net nadat ik in gesprek kwam. Tikte mijn laatste roommate mij aan, en gebaarde dat ik met hem mee kon rijden. Hij en zijn vrouw waren zo aardig om mij af te zetten bij het busstation. Hier moest ik nog 3 kwartier wachten tot de ticket balie open ging. Uit eindelijk pakte ik de bus van half 9 naar listvjanka. Deze rit van 70km koste ongeveer 2 hele euro's! Ontiechelijk duur....

Het uitzicht in de bus werd geblokkeerd door een bevroren raam. 
Eenmaal in Litsvyanka wilde ik uitstappen, maar de beste buschauffeur zei (gok ik) nee hier moet je er nog niet uit. Dus daar stond ik te ver afgezet dan ik wilde en kon ik 30 minuten terug lopen naar mijn hostel. Met een temperatuur van - 26 en niet al te dikke kleding aan, begon ik te lopen. Halverwege stopte mijn telefoon ermee, mijn gezicht en handen voelden stijf en bevroren aan. Boven benen deden behoorlijk zeer, en ik voelde me al totaal niet lekker. Ik was misselijk, last van een trein jetlag en te weinig geslapen. Ik was op, ik had geen route beschrijving meer. Gelukkig was deze niet al te moeilijk rechtdoor 1 x rechts en dan nog is links. Dus nadat ik rechts afgeslagen was (gelukkig de juiste weg) ben ik een hotel binnen gelopen voor hulp. Ik kon echt niet meer, telefoon wilde niet meer aan. De dame achter de balie was zo vriendelijk ze bracht mij thee en ik mocht me even omkleden naar warmere kleding. Vervolgens liep ze ook nog eens meer naar mijn hostel : straat oversteken de trappen omhoog naar links en we waren er. Thank God, kon ik ook gelukkig mijn kamer gelijk in. Een twee persoons kamer met eigen badkamer! 
Even wat soep gegeten, eindelijk een douche genomen en gaan slapen. 
Hierna ging het een stuk beter en ben ik op pad gegaan (in dikke kleding) naar de supermarkt en gaan eten. Lekker dicht bij het hotel, wat fijn was aangezien er amper lantaarns waren.

Bedankt voor het lezen! 
Op naar een nieuwe dag weltrusten. 
 

Foto’s

3 Reacties

  1. Dick:
    2 februari 2019
    Wat een trein ervaring, verschrikkelijk iedere keer van die rare Russen in je coupe.
    Fijn dat je nu wat meer prive kamer hebt!
    "Waarvan er 1 zo hard snurkt (zoals papa en Elaine) " ??? terwijl ik slaap zend ik een monotone deun uit om ervoor te zorgen dat anderen zich veilig voelen en kunnen slapen als lammetjes.
    Veel plezier op het bevroren meer! XXX
  2. Merian:
    3 februari 2019
    Wat een ervaring allemaal. Knap hoor dat je dat zo allemaal alleen durft te doen. Brrrr... -27° zou zeker niets voor mij zijn. Geniet er nog maar van, maar blijf ook wel op jezelf en je spullen letten.
  3. Jamie:
    4 februari 2019
    Haha papa!

    Dankje tante Merian! Zal ik doen :)