Tsjernobyl

Tsjernobyl
 

De meesten zullen het wel kennen, de kernramp van tsjernobyl in 1986.

Vandaag ging ik met een tour een bezoek brengen aan Zalissya, tsjernobyl, red forest en radar duga-1.

We werden om half 8 verwacht achter het station, ik was de eerst. Ik was namelijk bang dat ik te laat zou komen als ik de plek niet kon vinden. Maar het viel mee gelukkig, zo gevonden.
Met 12 man had ik vandaag de tour, van Kiëv was het zo'n 1.5 uur tot 2 uur rijden.
Onderweg kregen wij een documentaire te zien over de kern ramp. Hoe interessant ik het ook vond, ik viel natuurlijk weer in slaap. Zodra ik in de auto zit ben ik zo weg.

Eenmaal aangekomen moesten we met de ticket en onze paspoort gecontroleerd worden. Daarna mocht je door het poortje. Hier konden we nog even van normale toiletten gebruik maken, die kans gebruikte ik natuurlijk nog wel even. Met normale toiletten: ja normale toiletten maar ranzig!

Hop het busje weer in en we reden verder naar Zalissya, een klein dorpje in de buurt van de kern centrale en dus geëvacueerd. Na de evacuatie ontruimde ze alle huizen, dus de meeste huizen zijn leeg. Deze spullen werden als radioactief gezien en later begraven.
Hier mochten we bij de huizen naar binnen gaan, de helft staat op instorten. De vloeren doorgezakt, het plafond dat naar beneden komt, bomen die door de huizen heen groeien.
Na dit heftig bezoekje reden we door naar Pripjat, dit stadje was in 1970 gebouwd met name voor de werklieden van de kerncentrale. Uiteindelijk woonden er 55000 mensen, die 16 jaar later allemaal geëvacueerd werden en zelfs toen niet wisten waarom. Ze verlieten de stad met het idee na een paar dagen weer terug te komen. Dit verliep natuurlijk heel anders.
Voordat we hier arriveerde stopten we eerst bij een kinder dag verblijf, waar alle bedjes nog in stonden. 
De tour guid vertelde, dat ze de gebouwen probeerden schoon te krijgen. Door ze met water af te spuiten, wat een gevolg had dat alles zo de grond in droop. Met de Geiger teller liet ze zien dat het inderdaad naast het gebouw op de grond de teller flink omhoog ging.

We zijn een klein stukje door de stad Pripjat gelopen, helaas mogen we de gebouwen niet meer in. Dit is sinds 2007 verboden ivm. Instort gevaar. Veiligheid voorop natuurlijk!
We bezochten ook de kermis van Pripjat die in mei 1986 open zou gaan. De bekende foto's zal ik maar zeggen.
Waar ik het meest van opkeek was het voetbal stadion, we liepen wat ik dacht een soort bos. Tot we bij de tribune aankwamen en ze vertelde dat dit het voetbal stadion was, ik keek even vreemd om mij heen. In de zomer zie je hier ook nog de atletiekbaan, maar vanwege de sneeuw nu niet zichtbaar natuurlijk.

Natuurlijk brachten we met de tour ook een bezoek aan de kerncentrale, wat ik dus niet zo interessant vind. Je ziet er vrij weinig aan, het is natuurlijk afgeschermd vanwege de straling.

Als laatst bezochten we radar duga-1, een radar systeem die in het geheim gebouwd scheen te zijn. Met een geheime stadje erbij, waar zelfs een kinder dag verblijf, school, sauna en eenspeel plaats was. Net ernaast bevind zich het enorme radar systeem.

Tot slot nog even door de poortjes voor radioactieve controle. Iedereen was clean en we konden weer terug naar Kiëv.

Een zeer interessante en indrukwekkende dag!