Tuktuk Sigirya polonnaruwa

Ayubowan

We kregen om 9 uur een lesje Tuktuk, met je voet remmen, rechterhandvat gas geven, linker handvat is de koppeling. Wel even wennen natuurlijk, de beste man die het ons leerde was bij mij erg geduldig maar regen John helaas wat minder. Dit werkte natuurlijk niet mee, nadat hij vond dat we konden rijden gingen we op pad. Vandaag was de eind bestemming Sigirya, een rit  van 141km. Met een Tuktuk waar je 40km per uur officieel in mag (rijd op zijn hardst 60). We hielden het meeste van de tijd 40km aan ivm politie die je regel matig tegen kwam.
4.5 uur later kwamen we aan in Sigirya, we overnachten  bij Pinthu homestay. Hier even gedoucht en zijn we ergens wat gaan eten. Wat een lieve mensen hier allemaal! Zo vriendelijk, zo gastvrij ze proberen het je zo goed mogelijk na je zin te maken.

2e dag tuk tuk
Om half 7 reden we naar the lion rock en pidurangala. We beklommen de laatste aangezien deze ongeveer 25 euro goedkoper is en ook mooi uitzicht heeft. Namelijk op de lion rock. Een klim van een half uur in de hitte omhoog (ja om half 7 al), maar het uizicht was het waard. Na de klim terug naar onze homestay voor onze spullen en het ontbijt.
  We kregen een heel buffet voorgeschoteld : gebakken eitje, veel brood, hele lekkere curry (brood in dippen, heerlijk!), kokossambol, watermeloen, ananas, bananen en thee!
Veel te veel dus, nadat we afscheid hadden genomen konden we weer op pad richting Polonnaruwa.

Onderweg mooi uitzicht gehad en na een rit van 55km/ 2uur kwamen we aan bij old city guesthouse. Eerst even genoten van een lunch in de tuin. Met een uitzicht op de vele eekhoorns, apen, vogels en een soort lizards (grote). Ik kon dus amper eten, veel te enthousiast over de dieren in de tuin. Kon dus alleen maar foto's maken, haha.

In de hitte zijn we gaan fietsen, dit bleek niet zo'n goed idee voor John te zijn. Hij heeft nu best last van zijn knie... We zagen wat oude ruïnes van stupas en tempels. Hiervoor betaalde je 25 dollar, wat veel te duur is hiervoor..

In de avond aten we bij onze guesthouse. In de stad zelf was niet heel veel te doen/zien. Ze hadden de tafel voor ons gedekt, en we kregen weer een heel buffet: fried rice, dal, kokos, salade en als toetje een banaan. 2 vrienden werken hier die iedere week 2 dagen naar hun eigen huis gaan. Ze zijn zo vriendelijk, ze lijken trots op hun werk en dat is zo mooi te zien. Elke keer alles aanvullen wanneer het bijna op was, we nodigde ze uit om er bij te zitten en te eten. Maar dit deden ze niet, zij zeiden wij eten na jullie.

Hierna nog een filmpje gekeken en was het bedtijd.